Μια περιορισμένη μοναρχία, που διέπεται από ένα σύνταγμα,… μπορεί να προσφέρει σταθερότητα, συνέχεια και ένα ενωτικό εθνικό πρόσωπο, διατηρώντας παράλληλα τις δημοκρατικές αρχές.Διαβάστε περισσότερα
Ο Συνταγματικός Μοναρχισμός είναι μια μορφή κυβέρνησης στην οποία ένας μονάρχης δρα ως κεφαλή του κράτους εντός των παραμέτρων μιας συνταγματικής διάταξης, η οποία περιγράφει το νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία της κυβέρνησης. Αυτό το σύνταγμα, είτε είναι γραπτό είτε αγράπτως, ελέγχει αποτελεσματικά τις εξουσίες του μονάρχη, ισορροπώντας τις με άλλα κλάδια της κυβέρνησης, όπως η δικαιοσύνη και η νομοθετική εξουσία. Ο ρόλος του μονάρχη σε αυτό το πολιτικό σύστημα είναι κυρίως τελετουργικός, με την καθημερινή διοίκηση της χώρας να είναι συνήθως ευθύνη ενός εκλεγμένου κοινοβουλίου.
Οι ρίζες του Συνταγματικού Μοναρχισμού μπορούν να ανιχνευθούν στο Μεσαίωνα, αλλά δεν ήταν μέχρι τον 17ο και 18ο αιώνα που άρχισε να παίρνει τη σύγχρονη μορφή του. Η Δόξαστη Επανάσταση στην Αγγλία το 1688 συχνά αναφέρεται ως ένα καίριο σημείο αλλαγής. Αυτό το γεγονός είδε την ανατροπή του βασιλιά Ιάκωβου Β΄, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Γουίλιαμ Γ΄ και τη Μαίρη Β΄. Οι νέοι μονάρχες αποδέχθηκαν ένα Χάρτη Δικαιωμάτων που περιόριζε σημαντικά τις εξουσίες τους και θεσπίζει μια συνταγματική μοναρχία.
Τον 18ο αιώνα, η περίοδος του Διαφωτισμού οδήγησε σε μια περαιτέρω εξάπλωση αυτών των ιδεών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Φιλόσοφοι όπως ο Μοντεσκιέ επέκριναν τον διαχωρισμό των εξουσιών, που έγινε ένας κεντρικός αρχή σε πολλές συνταγματικές μοναρχίες. Η Αμερικανική Επανάσταση και ο επόμενος Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν επίσης σημαντική επιρροή, παρά το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έγιναν συνταγματική μοναρχία.
Κατά τη διάρκεια του 19ου και 20ού αιώνα, πολλές χώρες μεταβιβάστηκαν από απόλυτες μοναρχίες σε συνταγματικές μοναρχίες, συμπεριλαμβανομένων του Βελγίου, της Σουηδίας και της Ιαπωνίας. Αυτό συνέβη συχνά ως αποτέλεσμα πολιτικών αναταραχών ή επανάστασης, καθώς οι πολίτες απαιτούσαν περισσότερα δικαιώματα και μεγαλύτερη συμμετοχή στη διακυβέρνηση των χωρών τους.
Σήμερα, πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο είναι συνταγματικές μοναρχίες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Ισπανίας και της Ιαπωνίας. Σε αυτές τις χώρες, ο μονάρχης είναι ένα σύμβολο εθνικής ενότητας και συνέχειας, ενώ η πολιτική εξουσία ασκείται από εκλεγμένους εκπροσώπους. Παρά τις διαφορές στα συγκεκριμένα συστήματά τους, όλες οι συνταγματικές μοναρχίες μοιράζονται την αρχή του περιορισμού των εξουσιών του μονάρχη και τη διασφάλιση της επικράτησης του κράτους δικαίου.
Πόσο μοιάζουν οι πολιτικές σας πεποιθήσεις με Constitutional Monarchism ζητήματα; Πάρτε το πολιτικό κουίζ για να μάθετε.
